Selanik’te bulunan Osmanlı Eserleri

YEDİ KULE

Selanik şehrinin sırtlarında yer almaktadır. Osmanlı’nın ilk döneminde 1431 yılında Çavuş Bey tarafından Bizans surları içine inşa edilmiştir. Osmanlıca giriş kitabesi ve tuğrası ile birlikte günümüze kadar gelebilmiştir. Osmanlı dönemindeki adı Zincirli Kule olmakla birlikte, bugün Yedikule olarak bilinmektedir.

Yedi Kule (Eptapyrgion), 1980-1989 yılları arasında hapishane olarak kullanılmıştır. Bu tarihten sonra Adalet ve Kültür Bakanlıklarının ortak idaresine verilen Yedikule, günümüzde açık hava müzesi olarak kullanılmaktadır. 1997 yılı içersinde kültür merkezi olarak faaliyet göstermek üzere restore edilmiştir. Günümüzde şehri ve körfezi kuşbakışı görmesi nedeniyle, turistik  kafilelerin gezdirildiği bir seyahat noktası olarak kullanılmaktadır.Bu noktadan şehri panaromik olarak  olarak görmek mümkündür.

SELANİK VİLAYET KONAĞI

Osmanlı dönemini son dönem eserlerinden biridir. İtalyan Mimar Vitaliano tarafından 1891 yılında inşa edilmiştir. Halihazırda Makedonya-Trakya Genel Sekreterliği olarak hizmet vermektedir.

HAMZA BEY CAMİİ

Hamza Bey Camii, 1430 yılında Selanik’in fethinde görev alan Evrenosoğlu İsa Bey’in kızı Hafsa Hatun tarafından 1468 yılında yaptırılmış olup, camiye, Selanik’i fetheden ve 1460 yılında vefat eden Anadolu beylerbeyi Hamza Bey’in ismi verilmiştir. Selanik’te inşa edilen ilk cami olan Hamza Bey Camii, 1392 yılında genişletilmiş, ancak daha sonraki dönemlerde meydana gelen deprem ve yangınlarda hasar gördüğü için, 1620 yılında yeniden yapılmıştır. Cami, şehrin ana caddelerinden Egnatia üzerinde bulunmaktadır.

Hamza Bey Camii’nin mülkiyeti 1977 yılında Yunan Kızılhaç’ına verilmiştir. 1978 yılında meydana gelen depremde ciddi hasar gören cami onarılmamış, sadece İskelelerle desteklenmiştir. Camii’nin üç tarafında çeşitli dükkanlar bulunmaktadır. Uzun yıllar faaliyet gösteren “Alkazar” sineması 1989 yılında kapatılmıştır. Selanik 1997 Avrupa Kültür Başkenti Organizasyonu tarafından caminin restorasyonu için 250 milyon Drahmi ayrılmış olmasına rağmen, “mülkiyet sorunu” sebebiyle onarımı yönünde çok az çalışma yapılmıştır.

YENİ HAMAM

16. yüzyılın ikinci yarısında Selanik’te vakıf sahibi Hüsrev Kethüda tarafından yaptırılan ve 1919’a kadar açık bulunan Hamam, bir dönem depo olarak kullanılmış, 1937 yılında bir bölümü yıkılarak sinemaya çevrilmiş ve 1978 yılındaki depreme kadar “Egli” sineması olarak kullanılmıştır. Depremden sonra “Sevili” tavernasına evsahipliği yapan hamam, halen kültür merkezi olarak faaliyettedir.

BEY HAMAMI

II. Murad döneminde 1444 yılında yaptırılan Bey Hamamı Yunanistan’da ayakta  kalabilmiş en büyük hamamdır. 1968 yılına kadar “ Cennet Hamamı” adı altında kullanılmıştır. Egnatia Caddesi üzerinde yer almaktadır. 1997 yılında restore edilmiş ve Selanik 1997 Avrupa Kültür Başkenti programı çerçevesinde gerçekleştirilen “Ortaçağ Laik Mimarisi” sergisiyle ziyarete açılmıştır.

ALAATİNİ KÖŞKÜ

31 Mart Vak’ası (13 Nisan 1909) sonrasında tahttan indirilerek Selanik’e sürgüne gönderilen Sultan İkinci Abdülhamid’in 1909-1912 yılları arasında ikamet ettiği Alatini Köşkü günümüzde Orta Makedonya Bölge Başkanlığı binası olarak hizmet vermektedir.

YENİ CAMİİ

Osmanlı döneminin son eserlerinden biri olan Yeni Camii Müslümanlığı seçen Yahudiler tarafından 1902 yılında İtalyan mimar Vitaliano Poselli’ye yaptırılmıştır. 1925-1963 yılları arasında Arkeoloji Müzesi olarak kullanılmıştır. Yunanistan Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından restore edilmiştir. 1986 yılından bu yana sergiler ve diğer kültürel etkinlikler için kullanılmaktadır. Selanik 1997 Avrupa Kültür Başkenti mekanları arasında yer almıştır.

BEYAZ KULE

Şehrin simgesi olarak kabul edilen Beyaz Kule çok eski çağlardan beri şehir surlarının denize açıldığı yerde bulunmaktadır. 15. veya 16. yüzyıllarda Venediklilerce inşa edildiği sanılmaktadır. Müteaddit defa yıkılan ve yeniden inşa edilen Kule son olarak Kanuni Sultan Süleyman döneminde (1520-1566) Mimar Sinan tarafından yeniden inşa edilmiştir.

30 metre yüksekliğinde ve 70 metre çapındaki altı katlı kule, Osmanlı döneminde hapishane olarak kullanılmıştır. 1878’de beyaza boyandığı için bu isimle anıldığı söylenmektedir. 1911’de kule etrafındaki duvarlar yıkılmıştır. Kule, daha sonra onarım görmüş ve müzeye dönüştürülmüştür. Beyaz Kule, 1985 yılından beri Selanik tarihinin sergilendiği bir müze  olarak ziyarete açıktır.

*yazı TURSAB sayfasından alıntılanmıştır.